Blog Jasper Etten: “Tussen 50 jaar geleden en nu”
Mevrouw Keesmaat-Van der Heijden is al 61 jaar lid van de PvdA. Ze is jaren lang actief geweest en heeft doosjes vol eervolle speldjes om trots op te zijn. Deze week trakteerde ze me op een prachtig verhaal. En op een brug naar nu. Over Den Uyl, Kennedy en internet.
Lang voordat ze in West kwam wonen, woonde mevrouw Keesmaat in Buitenveldert. Ze was al jong actief voor de partij, die toen nog nieuw was. Er was een groep actieve leden in Buitenveldert, waar de familie Den Uyl ook toe behoorde. Begin jaren ’60 was Joop de Uyl zowel in Den Haag als in Amsterdam aan het werk. Hij was Tweede Kamerlid en Gemeenteraadslid, en was hier wethouder, voordat hij minister van Economische Zaken werd in het kabinet-Cals.
We schrijven najaar 1963. Het is koud, een zware winter dient zich aan. Mijn ouders wonen om de hoek van mevrouw Keesmaat en familie Den Uyl. Mijn moeder zorgt voor mijn net geboren zusje, en ik besta vooralsnog slechts in een familieplanning. Mijn vader is jonge architect en Den Uyl pleit voor het bouwen van iets revolutionairs: de Bijlmermeer. Mijn oma ontwikkelt snel grote belangstelling voor Den Uyl. Op de avond van 22 november is er een partijvergadering. Mevrouw Keesmaat is er ook. Het moet niet lang na half 8 zijn geweest als de telefoon gaat. Er wordt iets in het oor van mevrouw Den Uyl gefluisterd. “Het was bericht uit Den Haag. Het was direct duidelijk dat er iets ergs aan de hand was. En op deze manier herinner ik mij het moment en de plek waar ik was, toen J.F. Kennedy werd vermoord.”
Volgende maand is het 50 jaar geleden, de aanslag op Kennedy. Die 50 jaar werden deze week overbrugd door het verhaal van mevrouw Keesmaat. Zij is een bron van mooie verhalen En natuurlijk ook een bron van ervaring en inspiratie. Ze heeft de stad en de partij zien veranderen. En nu heeft ze vooral behoefte aan maatwerk in de buurt. Ze wordt te oud om er veel op uit te gaan en is afhankelijk van bezoek thuis. Komt bezoek met de auto, dan bestaat daar een kraskaart voor parkeren voor. Die ging ze voorheen gewoon afhalen aan het Bos en Lommerplein, maar dat lukt nu niet meer. En dan wordt het soms lastig en ingewikkeld: tegenwoordig gaat dat allemaal via internet, via een ander bedrijf en met een DigiD code.
Mevrouw Keesmaat is bij de tijd. Haar laptop ligt op tafel. Maar dit punt is te omslachtig, en staat ver van haar af. Ik vind dit een lastige kwestie. Want de snelheid van maatschappelijke ontwikkelingen wordt tegenwoordig voor een substantieel deel bepaald door internet. Wat betekent dat voldoende toegang tot en ervaring op internet een wezenlijke factor is bij het organiseren van ons dagelijks leven. Hoe mooi het ook is dat mevrouw Keesmaat op haar leeftijd zelfstandig is, dit is een punt van serieuze aandacht. Internettoegang, ervaring kunnen opdoen ermee, en een compact en overzichtelijk aanbod van diensten, zorg en hulp. En buurtprofessionals die de zelfstandige ouderen in de buurt kennen, en desgevraagd snel kunnen schakelen met een aanbod van internethulp op maat. Wat mij betreft iets wat we samen, bewoners, profs en stadsdeel, moeten kunnen organiseren.
Mevrouw Keesmaat-Van der Heijden is al 61 jaar lid van de PvdA. Ze is jaren lang actief geweest en heeft doosjes vol eervolle speldjes om trots op te zijn. Deze week trakteerde ze me op een prachtig verhaal. En op een brug naar nu…
Lees m’n blog op: www.jasperetten.nl