Waarom het nodig is met moskeeën te praten

Mensen zijn soms bezorgd over samenwerking met moskeeën. De vraag is of je dan niet breekt met de terechte scheiding tussen kerk en staat. Maar ik vind een praktische en goede samenwerking tussen de overheid en moskeeën maar ook kerken en synagogen nodig. Het gaat me daarbij niet om samenwerking met het ‘instituut’, maar om samenwerking met de mensen die dat vormen.

Syrië

Vorige week was er een bijeenkomst van de moskeeën van West op het stadsdeelkantoor mede op verzoek van een aantal moskeeën zelf. Onder leiding van een gespreksleider sprak ik met zes bestuurders van moskeeën in de wijk. Het doel was te overleggen over hun rol in de gemeenschap van West en over de zorgen die zij en wij hebben. Meteen kwamen zaken uit de actualiteit naar voren. Ten eerste de burgeroorlog in Syrië en de aantrekkingskracht die dat kan hebben op jongeren – ook uit West – om mee te gaan vechten. En ten tweede de gruwelijke en dodelijke aanslag op de militair in Londen.

Opvallend was dat de vertegenwoordigers zonder meer over pijnlijke en ingewikkelde onderwerpen willen spreken. Bovendien vragen ze soms om advies en hulp, zoals bij opvoedproblemen tussen vaders en zonen. We zoeken dan de praktische samenwerking in voorlichting bijvoorbeeld, zoals bij de Mevlana Moskee.

Ramadan

Een belangrijk onderwerp was de komende ramadan van 9 juli tot en met 7 augustus. De vastenmaand valt dit jaar midden in de zomer. Omdat het vasten verband houdt met de dageraad en zonsondergang betekent dit dat er ’s avonds laat diensten zullen zijn in de moskeeën. Die eindigen pas rond middernacht en dat geeft overlast voor de omwonenden. Het is goed om te horen dat de moskeeën zich daarvan bewust zijn en maatregelen treffen.

De bestuurders van de moskeeën worstelen met de betrokkenheid van buurtbewoners. De moskeeën zetten hun deuren open voor de iftar, de maaltijd na zonsondergang, en nodigen buurtbewoners uit, maar die komen zelden. Ze merken dat er de laatste jaren steeds minder omwonenden komen en dat baart hen zorgen. Het kost moeite de relatie met de buurt te onderhouden en die is met de ramadan extra belangrijk. Mijn indruk was dat de bestuurders van de moskeeën die hier waren de intentie hebben om daarin te investeren, en worstelen met de manier hoe dat het beste lukt. Ze zoeken naar een goede vorm voor hun verhouding tot de buurtbewoners en de overheid.

Niet krampachtig

Voor mij is het belangrijk dat ik openlijk kan praten met bestuurders en bewoners die vaak in de moskee komen. Dat kan gaan over alle mogelijke onderwerpen, zoals opvoeden, criminaliteit, pesten en homoseksualiteit. Zo kunnen we voorkomen dat er een parallelle samenleving ontstaat. Het is nodig de moeilijke onderwerpen bespreekbaar te houden, en dat lukte die avond goed. We moeten niet krampachtig doen over contact tussen de overheid en de moskeeën. Daarvoor staat er teveel op het spel.