Wie zorgt voor de mantelzorger?

In de PS van het Parool van 25 september stond een verhaal van een mantelzorger. Fay is mantelzorger voor haar vader Luc die anderhalf jaar geleden een beroerte heeft gehad. Fay zorgt voor haar vader omdat ze dat vanzelfsprekend vindt. Echter het valt haar ook zwaar, emotioneel want het is nogal wat om haar eerst zo actieve vader zo hulpbehoevend te zien, maar ook praktisch. Al het uitzoeken en regelen kost veel tijd en energie. Ze heeft het idee dat ze het wiel steeds opnieuw moet uitvinden. Allemaal zaken die andere mantelzorgers ook al hadden moeten uitvinden. En ze verbaast zich over de enorme bureaucratie en inefficiëntie waar ze tegenaan loopt. Uiteindelijk liep ze een burn out op.

Mijn moeder is begin dit jaar overleden aan kanker. De laatste maanden van haar leven heb ik voor haar gezorgd, samen met mijn vader en broer. Ik heb toen zelf kunnen merken dat het inderdaad, zoals Fay beschrijft het heel vanzelfsprekend is en heel mooi is om die zorg te geven. Maar emotioneel is het zwaar. Het zorgen gaat gepaard met groot verdriet. Maar met dat verdriet moet er ook van alles en nog wat geregeld worden. En dat regelwerk waar ik mee te maken had was niks vergeleken met dat wat Fay allemaal moest doorgaan, maar toch vond ik het best overweldigend. En dat terwijl ik veel over de zorg weet; ik werk in de zorg en ben woordvoerder zorg en welzijn in stadsdeel West. Maar het is toch echt anders als het jezelf overkomt.

Fay had graag een onafhankelijke contactpersoon toegewezen gekregen hebben die alle ins en outs kent, zodat ze er niet alleen voor staat. Ik kan me daar alles bij voorstellen. Het zou goed zijn als mantelzorgers bij iemand terecht kunnen die een beetje de weg kan wijzen in de regelgeving (al moeten we die ook eenvoudiger maken natuurlijk), ondersteuningsmogelijkheden maar ook de verbinding kan leggen met andere mantelzorgers. In Amsterdam zijn de stadsdelen verantwoordelijk voor de ondersteuning van mantelzorgers. Volgens onze portefeuillehouder Hetty Welschen is die ondersteuning in West goed geregeld en zijn er zelfs mantelzorgconsulenten. Dat is mooi maar voldoen we hiermee aan de vraag die Fay stelt? Ik vind dat iedere mantelzorger terecht zou moeten kunnen bij een een onafhankelijke contactpersoon die als wegwijzer kan fungeren. En ook voor die mantelzorgers die in West voor iemand zorgen en hier niet wonen. Wat ook zou helpen is als de professionele zorg en mantelzorgers dichter bij elkaar zouden komen. Ze zouden veel steun aan elkaar kunnen hebben maar staan in de praktijk nog vaak ver van elkaar af. Ook hierbij heeft het stadsdeel maar vooral de stad een verantwoordelijkheid om partijen dichter bij elkaar te brengen. Ik ben benieuwd naar uw ervaringen met mantelzorg en wat u vindt dat verbeterd zou moeten worden. Mail mij op [email protected].